Tussen september 2003 en april 2006 waren we even niet in Nederland. Toen we in 2003 het vliegtuig naar Moskou namen om daar op de Transsiberië-express te stappen wisten we nog niet hoelang ons avontuur zou duren. We kenden elkaar net een jaar. We hadden onze banen opgezegd en onze huizen en inboedels opgedoekt en ingepakt.

Negen maanden hebben we door Azië gereisd, door Rusland, Mongolië, China, Tibet, Nepal, India, Bangladesh, Cambodja, Laos, Zuid-Korea en Japan. We sliepen in eenvoudige hotels, reisden met het openbaar vervoer en aten wat we voor ons neus kregen (je hebt soms geen idee wat je bestelt). En we hebben ons tegoed gedaan aan alle prachtige kunst, cultuur en natuur die daar zo ruimschoots voor handen is.

Verzadigd van indrukken en moe van het al maar onderweg zijn (maar nog steeds zonder drang om terug naar Nederland te gaan) besloten we vrijwilligerswerk te gaan doen. Zo belandden we, min of meer bij toeval, in de Yukon in noordwest Canada. Daar hebben we tot eind 2005 gewerkt en opgepast op een handvol biologische boerderijen rondom de hoofdstad, Whitehorse.

Uiteindelijk zijn we toch in Nederland teruggekeerd. Nog wel een korte stop in Spanje en Portugal, omdat we moeilijk konden wennen. En toen zat het avontuur er op.

In de zomer van 2013 zijn we 4 weken terug geweest in de Yukon om onze oude vrienden op te zoeken en te zien hoe zij er nu voor staan met hun boerderijen. Ook nog even een korte stop gemaakt in Vancouver, dat we inmiddels goed kennen.

Nu we op de Zandberg wonen is reizen een stuk ingewikkelder geworden. Gelukkig hebben we een aantal toegewijde oppassers, die inmiddels meer dan vertrouwd zijn met het reilen en zeilen op de Zandberg. Op die manier kunnen we nog met enige regelmaar tripjes maken. Kunstliefhebbers die wij zijn maken we daar dankbaar gebruik van.

En wie weet, komt er nog eens een grote reis!